Please use this identifier to cite or link to this item: http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/78168
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorRatchadawan Cheewangkoon-
dc.contributor.advisorChaiwat To-anun-
dc.contributor.advisorSarunya Valyasevi-
dc.contributor.authorDe-Ping Weien_US
dc.date.accessioned2023-06-26T00:52:05Z-
dc.date.available2023-06-26T00:52:05Z-
dc.date.issued2023-02-
dc.identifier.urihttp://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/78168-
dc.description.abstractAscomycetes historically being used to accommodate a group of fungi that sexually reproduce via ascospores where these ascospores are formed in a ‘sac-like’ structure called an ascus. Many species in ascomycetes have apparently lost the ability to form the sexual stages and were classified as hyphomycetes or coelomycetes based on their asexual reproduction. However, with the aid of modern techniques such as molecular data analyses, these ascomycetes, hyphomycetes and coelomycetes were linked in different taxonomic ranks. Documentation of known and novel ascomycetes based on fresh collections accompanying with polyphasic approaches is essential for understanding their natural classification. Ascomycetes often live as parasites/pathogens, endophytes and saprobes, exploring hosts spanning three life kingdoms (animal, fungi and plant). Investigation of ascomycetes in China and Thailand during 2018 to 2022 have resulted in the discovery of 43 arthropod-pathogenic fungi, three fungicolous fungi, 11 lignicolous saprobes and one plant symbiotic fungus. Majority of arthropod-pathogenic fungi taxonomically concentrate in Hypocreales (Sodariomycetes, Ascomycota). In this study, morphology-phylogeny analyses have revealed six new entomopathogenic species, viz. Hirsutella hongheensis, Ophiocordyceps tianshanensis, Paraisaria alba, P. arcta, P. rosea, Simplicillium formicae; four new sexual/host/geographic records, viz. Beauveria majiangensis, Lecanicillium uredinophilum, Ophiocordyceps globiceps, O. vespulae; 33 reference species viz. Akanthomyces kanyawimiae, A. samoensis, Beauveria bassiana, B. medogensis, B. pseudobassiana, Blackwellomyces roseostromatus, Cordyceps cateniobliqua, C. cateniannulata, C. cicadae, C. fumosorosea, C. inthanonensis, C. neopruinosa, C. qingchengensis, C. pruinosa, C. rosea, C. tenuipes, Gibellula gamsii, Metarhizium pemphigi, M. purpureonigrum, Moelleriella chiangmaiensis, M. raciborskii, Nomuraea rileyi, Ophiocordyceps blattae, O. camponoti-leonardi, O. crinalis, O. irangiensis, O. nutans, O. pseudolloydii, O. sporangifera, O. thanathonensis, Orbiocrella petchii, Purpureocillium takamizusanense and Samsoniella hepialid. A website called invertebratefungi.org dedicated to the fungi on invertebrates was established. It focuses on providing an up-to-date classification of invertebrate fungi with notes on genera and species, keeping abreast of the current literature. Hypocrealean entomopathogenic taxa explore various arthropods and present highly diverse phenotypes. The distribution and evolutionary relationships of fungal, arthropod, microinvertebrate and plant associated fungi within clavicipitoids were studied based on ancestral character state analysis. Specific morphological features (such as stromal form, perithecia arrangement, ascospores, secondary spore and conidiophore structures) were exmined if they are phylogenetically informative. Fungicolous fungi associated with arthropod-pathogens inadvertently appear in our visual fields during the survey of entomoapthogenic fungi. DNA-based phylogeny and morphological analyses have revealed two hyperparasites viz. Pleurocordyceps ophiocordycipiticola sp. nov (on Ophiocordyceps cylindrica) and Simplicillium lanosoniveum (on Ophiocordyceps unilateralis) and one Elaphomyces-infecting fungus, Perennicordyceps elaphomyceticola. Lignicolous saprobes are a major part of microfungi, serving as an excellent decomposer of dead wood. In this thesis, seven new saprobic taxa are introduced based on multi-loci phylogeny and morphological observation, which including two new genera (Camporesiomyces and Neohormodochis) and five new species (i. e. Camporesiomyces mali, Fitzroyomyces hyaloseptisporus, Neohormodochis septispora, Phacidiella kunmingensis and Pseudochaetosphaeronema kunmingense). Six known species occurring on dead twig are identified and they are Astrocystis bambusicola, Apiospora guiyangensis, Discosia pini, Ostropomyces pruinosellus, O. thailandicus and Sarocladium kiliense. Epichloë sylvatica is an endophytes associated with Microstegium sp. (Poaceae).en_US
dc.language.isoenen_US
dc.publisherChiang Mai : Graduate School, Chiang Mai Universityen_US
dc.titleTaxonomy and Phylogeny of Ascomycetes with Emphasis on Hypocrealean Entomopathogens from China and Thailanden_US
dc.title.alternativeอนุกรมวิธานและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของเชื้อราแอสโคมายซีสกลุ่ม Hypocrealean ปรสิตแมลงจากประเทศจีนและประเทศไทยen_US
dc.typeThesis
thailis.controlvocab.lcshEntomopathogenic fungi-
thailis.controlvocab.lcshPathogenic fungi-
thailis.controlvocab.lcshFungi-
thailis.controlvocab.lcshPlants -- Classification-
thesis.degreedoctoralen_US
thesis.description.thaiAbstractในอดีตรา Ascomycetes ถูกใช้เพื่อรองรับกลุ่มของเชื้อราที่สืบพันธุ์แบบอาศัยเพศโดยมีการสร้างสปอร์ที่เรียกว่า ascospores ซึ่งถูกสร้างขึ้นในโครงสร้าง 'คล้ายถุง' ที่เรียกว่า ascus เชื้อราหลายชนิดใน ascomycetes เห็นได้ชัดว่าสูญเสียความสามารถในการสร้างขั้นตอนทางเพศและถูกจำแนกเป็น Hyphomycetes หรือ Coelomycetes ตามการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศ อย่างไรก็ตาม ด้วยการใช้เทคนิคสมัยใหม่ เช่น การวิเคราะห์ข้อมูลระดับโมเลกุล Ascomycetes Hyphomycetes และ Coelomycetes เหล่านี้ถูกเชื่อมโยงในอันดับอนุกรมวิธานที่แตกต่างกัน เอกสารของ Ascomycetes ที่รู้จักและความสัมพันธ์แบบ polyphasic ช่วยสร้างความเข้าใจการจำแนกตามธรรมชาติของราดังกล่าว Ascomycetes มักจะดำรงชีวิตเป็นปรสิต endophytes และ saprobes ซึ่งการศึกษาครั้งนี้ได้ทำการสำรวจราที่ก่อโรคในแมลง ในประเทศจีนและประเทศไทยระหว่างปี พ.ศ. 2561 ถึง พ.ศ. 2565 โดยพบรากลุ่ม Ascomycetes 43 ชนิด โดยราก่อโรคแมลงส่วนใหญ่จัดอยู่ในกลุ่ม Hypocreales (Sodariomycetes, Ascomycota) ในการศึกษานี้ใช้การวิเคราะห์ทางสัณฐานวิทยาร่วมกับวิวัฒนาการทางวิวัฒนาการค้นพบราที่ก่อโรคแมลงชนิดใหม่ 6 ชนิด ได้แก่ Hirsutella hongheensis, Ophiocordyceps tianshanensis, Paraisaria alba, P. arcta, P. rosea, Simplicillium formicae; บันทึกทางเพศ แหล่งอาศัย และภูมิศาสตร์ใหม่ 4 ชนิด ได้แก่ Beauveria majiangensis, Lecanicillium uredinophilum, Ophiocordyceps globiceps, O. vespulae; 33 ชนิดพันธุ์อ้างอิง ได้แก่ Akanthomyces kanyawimiae, A. samoensis, Beauveria bassiana, B. medogensis, B. pseudobassiana, Blackwellomyces roseostromatus, Cordyceps cateniobliqua, C. cateniannulata, C. cicadae, C. fumosorosea, C. inthanonensis, C. neopruinosa, C. qingchengensis, C. pruinosa, C. rosea, C. tenuipes, Gibellula gamsii, Metarhizium pemphigi, M. purpureonigrum, Moelleriella chiangmaiensis, M. raciborskii, Nomuraea rileyi, Ophiocordyceps blattae, O. camponoti-leonardi, O. crinalis, O. irangiensis, O. nutans , O. pseudolloydii, O. sporangifera, O. thanathonensis, Orbiocrella petchii, Purpureocillium takamizusanense และ Samsoniella hepialid และยังได้ทำการจัดตั้งเว็บไซต์ที่ชื่อว่า verterafungi.org โดยมุ่งเน้นที่การจำแนกประเภทของราที่เกี่ยวข้องกับสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง ด้วยวิธีที่ทันสมัยพร้อมบันทึกเกี่ยวกับสกุลและชนิด นอกจากนั้นยังพบเป็น hyperparasite ของราก่อโรคในแมลง 2 ชนิด ได้แก่ Pleurocordyceps ophiocordycipiticola sp. nov (บน Ophiocordyceps cylindrica) และ Simplicillium lanosoniveum (บน Ophiocordyceps unilateralis) และเชื้อราที่ติดเชื้อ Elaphomyces 1 ชนิด คือ Perennicordyceps elaphomyceticola และรากลุ่ม Lignicolous ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวย่อยสลายไม้ที่ตายแล้วได้อย่างดีเยี่ยม ในวิทยานิพนธ์นี้ได้มีการนำเสนอ saprobic ชนิดใหม่ 7 ชนิด โดยวิเคราะห์ multi-loci phylogeny และลักษณะทางสัณฐานวิทยา ซึ่งรวมถึง 2 สกุลใหม่ Camporesiomyces และ Neohormodochis และ 5 ชนิดใหม่ Camporesiomyces mali, Fitzroyomyces hyaloseptisporus, Neohormodochis septispora, Phacidiella kunmingensis Pseudochaetosphaeronema kunmingense และรา 6 สกุลที่พบขึ้นบนกิ่งไม้ที่ตายแล้ว ได้แก่ Astrocystis bambusicola, Apiospora guiyangensis, Discosia pini, Ostropomyces pruinosellus, O. thailandicus และ Sarocladium kiliense Epichloë sylvatica โดยพบว่าเป็นเอนโดไฟต์ที่เกี่ยวข้องกับ Microstegium sp. (Poaceae)en_US
Appears in Collections:AGRI: Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
600851014-Wei Deing.pdf26.2 MBAdobe PDFView/Open    Request a copy


Items in CMUIR are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.