ผลของเดือยฟันคอมโพสิตเสริมเส้นใยและโลหะเหวี่ยงต่อค่าแรงที่ทำให้เกิดการแตกหักและรูปแบบการแตกของแบบจำลองสองชั้นแก้วเรซินทรงกระบอก: การศึกษานำร่อง

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบจำลองอย่างง่ายที่ใช้วิเคราะห์การแตกหักแนวดิ่งจากขอบ โดยเปรียบเทียบค่าแรงที่ทำให้เกิดการแตกหัก และรูปแบบการแตกในแบบจำลองแก้วเรซิน ซึ่งเตรียมจากหลอดแก้วทรงกระบอกที่ผนังภายในมีความผายและมีขอบบาง มีเรซินบรรจุอยู่ภายในหลอดแก้ว แกนกลางหลอดแก้วมีเดือยฟันต่างชนิดกันและไม่มีการยึดติดกับเรซินโดยรอบโดยแบ่งชิ้นงานเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มละ 10 ชิ้น ได้แก่ กลุ่มควบคุม (C) กลุ่มเดือยฟันคอมโพสิตเสริมเส้นใย (FP) และกลุ่มเดือยฟันโลหะเหวี่ยง (MP) ให้แรงกดตามแนวแกนด้วยเครื่องทดสอบสากลความเร็วหัวกด 0.5 มม./นาทีจนถึง 300 นิวตัน และ 0.01 มม./นาที จนแบบจำลองแตกหัก บันทึกภาพวีดิทัศน์ขณะให้แรง วิเคราะห์ทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 0.05 จากการศึกษาพบว่าแบบจำลองแก้วเรซินสองชั้น สามารถจำลองให้เกิดรอยร้าวแนวดิ่งได้ค่าแรงที่ทำให้เกิดการแตกหักของกลุ่มเดือยฟันมีค่าสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ ชนิดของเดือยฟันไม่มีผลต่อโอกาสเกิดการแตกหักในช่วงค่าแรงต่ำกว่า 850 นิวตันขณะที่เดือยฟันโลหะเหวี่ยงมีโอกาสทำให้เกิดการแตกหักของแก้วสูงกว่าเดือยฟันคอมโพสิตเสริมเส้นใยภายใต้แรงกดมากกว่า 850 นิวตัน