Please use this identifier to cite or link to this item: http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/66354
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorวรินทร์ธร ไชยสิทธิ์en_US
dc.contributor.authorวรรักษ์ สุเฌอen_US
dc.date.accessioned2019-08-21T09:18:26Z-
dc.date.available2019-08-21T09:18:26Z-
dc.date.issued2561en_US
dc.identifier.citationวารสารวิจิตรศิลป์ 9, 1 (ม.ค.-มิ.ย. 2561), 258-300en_US
dc.identifier.issn1906-0572en_US
dc.identifier.urihttps://www.tci-thaijo.org/index.php/fineartsJournal/article/view/97814/96302en_US
dc.identifier.urihttp://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/66354-
dc.descriptionวารสารวิจิตรศิลป์ มีกำหนดออกปีละ 2 ฉบับ ฉบับที่ 1 ม.ค. – มิถุนายน ฉบับที่ 2 กรกฎาคม – ธันวาคม ประเภทของเรื่องที่จะตีพิมพ์ ได้แก่ บทความวิจัยหรือบทความงานสร้างสรรค์ทางด้านศิลปกรรม และบทความวิชาการทางด้านศิลปกรรมศาสตร์ เป็นบทความที่เสนอองค์ความรู้ แนวคิด วิธีการ และกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับสาขาวิชาต่างๆ ทางด้านศิลปกรรมศาสตร์ (การวิจัยงานศิลปะ การออกแบบ ประยุกต์ศิลป์ ดนตรี การแสดง สื่อศิลปะ ปรัชญาศิลป์ สุนทรียศาสตร์ ประวัติศาสตร์ศิลปะ และโบราณคดี)en_US
dc.description.abstractแนวคิดเรื่อง ภูมิทัศน์วัฒนธรรม ถือเป็นเครื่องมือในการจัดการพื้นที่แหล่ง ท่องเที่ยว ที่ช่วยส่งเสริมให้แหล่งท่องเที่ยวมีภาพลักษณ์ที่ดี และยังคงความ เป็นเอกลักษณ์ดั้งเดิมของท้องถิ่น รวมถึงมีการกำหนดการใช้พื้นที่ที่ส่งผลกระ ทบเชิงบวกต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสียได้อย่างเหมาะสม สถานีรถไฟลำพูนตั้งอยู่ใกล้เคียงกับเขตเมืองเก่าลำพูน มีความอุดมสมบูรณ์ ด้านทรัพยากรทางวัฒนธรรมในระดับสูง มีการทับซ้อนทางวัฒนธรรมที่สะท้อน ให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ และธรรมชาติที่เหมาะแก่การเป็นแหล่ง ท่องเที่ยว ซึ่งการพัฒนาสถานีรถไฟลำพูนถือเป็นการส่งเสริมให้เกิดอุปสงค์ ทางการเดินทางท่องเที่ยวด้วยรถไฟ นอกจากนี้ ยังรองรับแผนยุทธศาสตร์ชาติ ในการพัฒนาพื้นที่ข้างเคียงสถานีรถไฟและการขยายตัวของทางรถไฟความเร็ว สูงและทางรถไฟรางคู่ในอนาคต ซึ่งสอดคล้องกับกระทรวงคมนาคมที่ได้มี โครงการในการวางแผนพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและอสังหาริมทรัพย์โดยรอบ พื้นที่สถานีรถไฟด้วยเช่นกัน ผู้วิจัยได้เก็บรวบรวมข้อมูลทุติยภูมิและปฐมภูมิจากการลงสำรวจพื้นที่โดย รอบ สัมภาษณ์ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในพื้นที่และพื้นที่ใกล้เคียง แล้วนำข้อมูล มาสังเคราะห์ผ่านการจัดทำผังความคิด (Mind Mapping) และการวิเคราะห์ SWOT โดยสรุปแนวคิดในการนำเสนอผ่านทุนทางวัฒนธรรมของพื้นที่เขต เมืองเก่าจังหวัดลำพูน ซึ่งแบ่งพื้นที่จัดสรรเพื่อการพัฒนาพื้นที่ดังต่อไปนี้ 1) การอนุรักษ์อาคารทรงมนิลาเดิม 2) การออกแบบอาคารใหม่ที่แสดงออกถึง ความทับซ้อนทางวัฒนธรรมผ่านรูปแบบสถาปัตยกรรม 3) การปรับปรุงพื้นที่ สวนป่ารกร้างบริเวณข้างเคียง การวิจัยนี้ถือเป็นแนวทางในการนำภูมิทัศน์ วัฒนธรรมไปต่อยอดในการส่งเสริมภาพลักษณ์การท่องเที่ยวของพื้นที่ และ การอนุรักษ์ฟื้นฟูวัฒนธรรมท้องถิ่น และเพื่อก่อให้เกิดผลกระทบเชิงบวกด้าน อุปสงค์ทางการท่องเที่ยว และผลกระทบเชิงเศรษฐกิจ นอกจากนั้นแล้ว จาก การศึกษางานวิจัยครั้งนี้ ยังได้รับผลพลอยได้เป็นกระบวนการการออกแบบ ภูมิทัศน์วัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยว ที่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และหน่วยงานที่ เกี่ยวข้อง ทั้งภาครัฐและเอกชน สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการออกแบบ ภูมิทัศน์วัฒนธรรมในพื้นที่อื่นๆ ได้อีกด้วยen_US
dc.language.isoThaen_US
dc.publisherคณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่en_US
dc.subjectภูมิทัศน์วัฒนธรรมen_US
dc.subjectการจัดการภูมิทัศน์en_US
dc.subjectการท่องเที่ยวen_US
dc.subjectสถานีรถไฟลำพูนen_US
dc.subjectลำพูนen_US
dc.subjectCultural Landscapeen_US
dc.subjectLandscape Managementen_US
dc.subjectTourismen_US
dc.subjectLamphun train stationen_US
dc.subjectLamphunen_US
dc.titleการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยวกรณีศึกษาสถานีรถไฟลำพูน จังหวัดลำพูนen_US
dc.title.alternativeThe Cultural Landscape Management for Tourism : A Case Study of Train Station, Lamphun Provinceen_US
Appears in Collections:CMUL: Journal Articles

Files in This Item:
There are no files associated with this item.


Items in CMUIR are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.