การให้อาหารหมักจากวัสดุเศษเหลือแบบจำกัดต่อประสิทธิภาพการผลิต และต้นทุนทางเศรษฐกิจในโคนมสาวทดแทน

Abstract

การทดลองนี้ทำการศึกษาอิทธิพลของการให้อาหารหมักจากวัสดุเศษเหลือ (ensiled crop residue, ECR) แบบจำกัดต่อประสิทธิภาพการผลิต และผลตอบแทนทางเศรษฐกิจในโคนมสาวทดแทน โดยวางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ ใช้โคนมสาวทดแทนพันธุ์ลูกผสมโฮสไตน์ฟรีเชี่ยน 87.50-93.25% เพศเมีย จำนวน 63 ตัว แบ่งเป็น 3 กลุ่ม ๆ ละ 3 ซ้ำ ๆ ละ 7 ตัว น้ำหนักเริ่มต้นเฉลี่ย 288.95  10.54 กิโลกรัม และน้ำหนักสิ้นสุดเฉลี่ย 320.39  3.11 กิโลกรัม ใช้เวลาตลอดการทดลอง 90 วัน โดยโคกลุ่มที่ 1 (ควบคุม) ได้รับเศษข้าวโพดหมัก ฟางข้าว และอาหารข้น (10, 3 และ 3 กิโลกรัม/ตัว/วัน) กลุ่มที่ 2 ได้รับ ECR ฟางข้าว และอาหารข้น (8, 2 และ 3 กิโลกรัม/ตัว/วัน) กลุ่มที่ 3 ได้รับ ECR และอาหารข้น (14 และ 2 กิโลกรัม/ตัว/วัน) ให้โคทั้งสามกลุ่มได้รับอาหารแบบจำกัดตามเงื่อนไขที่สหกรณ์กำหนด โคทุกตัวได้รับอาหารข้นที่มีระดับโปรตีน 14 เปอร์เซ็นต์ จากการศึกษาประสิทธิภาพการผลิต พบว่าการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักตัวและอัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ย ทั้งสามกลุ่มไม่ต่างกัน การเปลี่ยนแปลงคะแนนความสมบูรณ์ร่างกายของกลุ่มที่ 3 เท่ากับ 0.64  0.03 มากกว่ากลุ่มที่ 1 และ 2 (P<0.01) ปริมาณวัตถุแห้งที่ได้รับทั้งหมดและปริมาณโปรตีนที่ได้รับ ในแต่ละกลุ่มแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ (P<0.01) จากการศึกษาการย่อยได้ปรากฏของโภชนะ ในทุกกลุ่มไม่แตกต่างกัน แต่กลุ่มที่ 3 มีพลังงานย่อยได้ พลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้ และโภชนะที่ย่อยได้ทั้งหมด สูงกว่าทั้งสองกลุ่ม (P>0.05) จากการศึกษาการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีในเลือด พบว่ากลูโคสในเลือด ยูเรียไนโตรเจนในเลือด และฮอร์โมนไตรไอโอโดไทโรนีน มีค่าอยู่ในช่วงปกติ (P>0.05) จากการศึกษาต้นทุนทางเศรษฐกิจ พบว่าต้นทุนการผลิตทั้งหมดต่อตัวของทั้ง 3 กลุ่ม เท่ากับ 17,277.14  59.20, 17,512.55  59.49 และ 18,109.66  58.89 บาท/ตัว (P<0.01) และต้นทุนการผลิตทั้งหมดต่อการเพิ่มน้ำหนักตัวในกลุ่มที่ 3 มีค่าต่ำกว่ากลุ่มที่ 2